ควาย

ธีร์บอกว่า ถ้าธีร์ไม่ไปโรงเรียน โตขึ้น ธีร์ต้องไปเลี้ยงควาย ... สงสัยตอนเด็กๆ ขยันไปโรงเรียนมากไปหน่อย โตขึ้นเลยต้องเป็นควาย ... ไถนา หาเลี้ยงชีพ ... (T_T)

แจ๋วใจร้าย กับ คุณชายเทวดา

วันอาทิตย์ที่ 26 กรกฎาคม พุทธศักราช 2552 ช่อง16 สาทร ขอนำเสนอ ละครชีวิต ชวนหัว น่าติดตาม เรื่อง

แจ๋วใจร้าย กับ คุณชายเทวดา

โปรดติดตามชีวิตของเค้าและเธอได้ทุกอาทิตย์ ที่ช่อง allaboutthee

แล้วเจอกันนะค๊าบ

Happy Birthday to PaPa

Draft แรกต้องรีบเขียนก่อนที่จะขึ้นวันใหม่ อิ อิ อิ ตอนเริ่มเขียนเป็นเวลา ห้าทุ่ม ห้าสิบเก้านาที

Happy Birthday to ป๊ะป๊า ขอให้ป๊ะป๊ามีความสุข สุขภาพร่างกายแข็งแรง ตลอดปีและตลอดไป :D

- - - H A P P Y B I R T H D A Y - - -

อาสาฬหบูชา

วันนี้ บีได้เลิกงานเร็วกว่าปกติ เนื่องจากบอกกันแต่เนิ่นๆไว้แล้วว่า เลิกห้าโมงนะ จะไปวัด ... ตอนไปวัด ขออนุญาตปิดมือถือด้วยนะ ... ปิดมือถือโดยการทิ้งมือถือ เครื่องที่ใช้เวลางานไว้ที่คอนโด พกมือถือเกมส์ ไปวัดแทน ...

เย็นวันนี้ ฤกษ์เย็นมาก ... ฝนตกพรำๆ แม่ดำกางร่ม แกเดิมก้มๆ อยู่ข้างกำแพง ประเดี๋ยวแดดออก แกบอกพ่อแดง ฉันไม่มีแรง หุบร่มให้ที ... แพลนวันนี้ที่คิดกัน คือ ไปเวียนเทียนกันที่วัดเทพศิรินทร์ พอเวียนเทียนเสร็จ ก็เตรียมตัวไปอิ่ม ก๋วยจั๊บที่เยาวราช ... ฝนเริ่มตกปรอยๆ ตอนสี่โมง พอห้าโมงก็หยุด บีก็คิดในใจ เออ ดีจัง ฝนหยุดแล้ว แต่ที่ไหนได้ พอหกโมง ๆ เพื่อนๆมารวมตัวกันครบที่คอนโด ฝนก็เริ่มตกอีกระรอก ไปถึงวัด พระกำลังทำวัตรเย็นอยู่พอดี ... พอเราเห็นพระเริ่มเดินออกมาจากโบสถ์ ก็คิดว่า น่าจะเริ่มเวียนเทียนได้แล้ว แต่ที่ไหนได้ ยังไม่เสร็จพิธี รอบแรกพลาดไป

เวียนเทียนเสร็จเริ่มหิว คิดว่าไปเยาวราช กินก๋วยจั๊บไปกางร่มไป คงไม่ดี คงต้องหาร้านที่มีหลังคาเป็นเกราะกำบังฝนให้เป็นกิจลักษณะท่าจะดีกว่า ก็เลยเปลี่ยนใจ ไปกินกันแถว เสาชิงช้าแทน ร้านนี้ ชื่อร้านว่าอะไร ไม่เคยจำได้ เมนูเด็ด จะเป็นต้มยำปลา คะน้าหมูกรอบ กระเพาะหมูผัดเกี๋ยมฉ่าย กินกันอย่างรวดเร็วเนื่องจากเจ้าของร้านกดดัน ปิดร้านเร็วกว่าทุกวัน ยังไม่สองทุ่ม ก็ปิดร้านละ พวกเราก็เลยรีบกิน รีบไป และ ไปต่อขนมที่ร้านมนต์ นมสด ที่ไป ทีไร คนก็เยอะทุกที จำได้ สมัยก่อนตอนเป็นนักเรียน เราไปกินกันบ่อยๆ เมื่อก่อน คนยังไม่เยอะเช่นนี้ ร้านก็ยังไม่ติดแอร์ ยังเป็นร้าน อยู่ริมคลอง ไม่มีแอร์อยู่เลย ผ่านไปไม่กี่ปี กลายเป็นร้านชื่อดัง คนเดินเข้าเดินออก อย่างเนืองแน่น ในร้านเต็ม ก็ยืนกินกันซะหน้าร้านนั่นแหละ

หลังจากกินนมสด หนมปัง กันอย่างอิ่มท้อง ก็เดินต่อไปวัดสุทัศน์ พอไปถึง พระก็เริ่มนำเวียนเทียน ก็เลยมีโอกาสได้เวียนเทียนรอบสองกันที่วัดสุทัศน์ ไปคราวนี้ มีหลวงน้า นำสวด จนครบสามรอบ

อาสาฬหบูชาปีนี้ ... มีโอกาสได้เวียนเทียนถึงสองรอบ ได้เลิกงานเร็ว ที่สำคัญ คืนนี้จะได้นอนเร็วด้วยหนึ่งวัน คาดว่าจะได้นอนเต็มที่ นับว่า เป็นวันที่ดีวันนึงเลยนะเนี่ย ... เย้!!!

@ วังเด็ก

ขณะนี้เวลา ตีสาม สามสิบเจ็ดนาที บียังคงนั่งทำงานอยู่ที่วังเด็ก ด้วยสภาพสะลึมสะลือ สมองเริ่มสั่งการได้น้อยลง จนถึงขั้นเกือบจะไร้สติ หลังจากที่ ได้นอนวันละ สี่ ห้าชั่วโมง มาเป็นเวลาเกือบอาทิตย์ วันนี้ ฉลองด้วยการทำงาน โต้รุ่ง (--") เหนื่อยชะมัด

Update อัพเดท

เข้ามาอัพเดทกันนิดนึง เพื่อเป็นการบอกว่า เจ้าของบล็อคยังมีชีวิตอยู่ ตอนนี้ กำลังยุ่งมาก เลยไม่ค่อยมีเวลาได้อัพกันเท่าไหร่ ระหว่างรอตากผ้าก็เอารูปอาหารจากร้านพี่ Jamie Oliver ที่ได้ไปชิมมา เมื่อตอนไปเยื่อน Oxford ประเทศอังกฤษมาให้ชมไปพลางๆก่อน ขนมหวานอร่อยสุดๆ เป็น บราวนี่กล้วยตาก กะ ไอติม ... ฮ่า ฮ่า ฮ่า ... วันนี้เอาแค่นี้ไปก่อน แล้วเมื่อมีเวลาคราวหน้าจะมาอัพเดท เรื่องราวตอนไปเยือน สหราชอาณาจักรให้ฟัง

how to live happily every after?

No answer at the moment ... Still finding a practical solution ...

a moment in march

ยังเดินทางทุกวัน ที่ที่เราพบกันเมื่อก่อน
ยังจำซ้ำๆได้ทุกตอน ราวกับมีใครมาหมุนย้อนเวลา
แต่กับคน ย้อนได้แค่หนึ่งความคิด

ในชีวิตจริงคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว
ยืนอยู่ตรงที่เดิม แต่ไม่มีวี่แวว
เธอจากไปแล้ว และคงไม่ย้อนคืนมาหา
ได้แต่ฝากความคิดของฉันเอาไว้ เผื่อวันไหนเธอผ่านมา

เห็นที่เดียวกันนี้
เธอจะนึกขึ้นได้ว่า เคยมีคนนึงยืนข้างเธอ
อยู่ตรงนี้เสมอ ตลอดมา
ให้เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้ อาจไม่เห็นได้ด้วยตา
ฉันจะฝากเอาไว้อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า

มันเป็นความคิดที่กระซิบว่าฉันยังรักเธอ
อยากเจอเธอเหลือเกิน ตั้งแต่ก่อนที่เราต้องเดิน แยกทาง
ฉันมีความคิดหลายๆอย่าง

หลายอย่างเหลือเกินที่ฉันไม่ได้พูดไป
แต่กลับมานึกขึ้นได้ในเวลานี้

ในเวลาที่เธอเดินจากฉันไปแสนไกล
ถ้าเธอนั้นยังอยู่จะกอดเธอให้ชื่นใจ

และค่อยพูดออกไปสิ่งที่อยู่ในใจฉัน
เธอสัมผัสความคิดที่ฉันทิ้งไว้ อาจไม่เห็นได้ด้วยตา

ฉันจะฝากเอาไว้อยู่ในพื้นดินและท้องฟ้า
มันเป็นความคิดที่กระซิบว่า
ฉันไม่เคยลืม

เลข 3

ไม่น่าเชื่อว่า จะไม่เข้ามาเขียนบล็อคเป็นเวลานานมาก ไม่รู้ว่าใช้เวลาในแต่ละวันทำอะไร วันๆนึงถึงได้หมดไปอย่างรวดเร็ว ไม่รู้ด้วยว่า หมดไปอย่างมีคุณภาพหรือเปล่า

มาคราวนี้จั่วหัวว่า เลขสาม ... เพราะอะไร

เดือนนี้เป็นเดือนที่สามของปี น้องธีร์ อายุครบสามขวบ เป็นปีที่สาม ที่อากงไม่อยู่ อายุของบีก็ใกล้จะสามสิบสาม วันนี้ ได้ออกจากออฟฟิศ สามทุ่ม (อันหลังนี้ เกี่ยวป่ะ) สรุปว่า เดือนนี้ เป็นเดือนแห่งเลขสาม ถ้าถูกล๊อตเตอรี่สักสามสิบสามล้านจะงามมาก ... งั้นเดือนนี้ ซื้อหวยเลขท้ายสองตัว สาม สาม ดีกว่า ... เผือได้ สามสิบสามล้าน

หลังจากไม่ได้อัพบล็อคมานาน รู้สึกตัวอีกที ก็เข้าสู่หน้าร้อนมาก ถึง มากที่สุด เดินไปกินข้าว แทบจะละล๊าย ละลาย ไปกับแดด เคยได้ข่าวว่า ที่ออสเตรเลีย ปีนี้ อากาศร้อนมาก ทะลุเกือบ 45 ... พระเจ้า จอร์ช ... ร้อนโคด โชคดีที่หนีกลับมาก่อน ไม่มีโอกาสได้สัมผัสความร้อนแห้งๆที่โน่น หวังว่าที่กรุงเทพฯ เมษานี้จะไม่ทำยอดทะลุเป้า เกินหน้า เกินตา ออสเตรเลียไป

ว่าแล้ว ก็เริ่มร้อน หนีไปอาบน้ำก่อนดีก่า ... ไปละคับ ... หนี หนี ...

TOKYO TOWER Mom & Me, and sometimes Dad

เมื่อคืนก่อนนอน ได้อ่านหนังสือเล่มนึง ที่ตอนแรกคิดจะอ่านแบบชิลๆ แบบว่า เป็นต่อจบแล้วจะเข้านอน แต่ที่ไหนได้ หนังสือที่คิดว่าจะอ่านชิลๆ นั้น กลับทำให้เป็นอีกคืนที่นอนดึก วางไม่ลง และ เสียน้ำตากันเลยทีเดียว อ่านมาถึงตรงนี้ บางคนอาจจะคิดว่า เฮ้ย sensitive ไปเปล่า อะไรจะถึงกับเสียน้ำตา ... ก็ไม่รู้ว่า sensitive เกินไปหรือเปล่า รู้แต่ว่าต้องยอมรับว่าเสียน้ำตาจริงๆ ประมาณเดียวกับตอนดูหนังเรื่อง The Letter เลย จากที่คิดว่าจะอ่านแป๊บเดียว กลับได้อ่านจนจบเรื่อง รวดเดียวภายในคืนเดียว ... หนังสือ เล่มทีพูดถึงนี้ คือ เล่มที่มีหน้าตาเหมือนข้างล่างนี้แหละ ชื่อ "โตเกียว ทาวเวอร์ แม่กับผม และพ่อในบางครั้ง"

ตอนที่ตัดสินใจซื้อหนังสือเล่มนี้มา เพราะคุ้นๆเหมือนเคยได้ยินชื่อหนังสือ หรือ หนัง ชื่อนี้มาก่อน เลยคิดว่า น่าสนใจเลยซื้อมาลองอ่านดู ตอนซื้อก็ไม่รู้หรอกว่า หนังสือเล่มนี้จะเกี่ยวกับอะไร

หนังสือเล่มนี้ เนื้อหาช่วงแรกๆ ก็ค่อนข้างจะเรื่อยเปื่อย บอกเล่า การดำเนินชีวิตของเด็กผู้ชายคนนึง ที่ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่กับแม่ แล้วก็เหมือนกันชื่อหนังสือเลย ได้อยู่กะพ่อบ้างในครั้ง เนื่อเรื่องเดินทางไปอย่างเรื่อยๆ จนถึงจุดที่มัน peak แล้วทำให้ต้องเสียน้ำตากัน ไม่อยากจะเล่าเนื้อหามาก ถ้ามีโอกาสก็อยากให้อ่านเอง เผื่อจะมีใครซาบซึ้งใจ และ อินกับเนื้อหาเหมือนบีบ้าง

และวันนี้ หลังจากที่ search พี่เกิ้ลก็ได้รู้ว่า หนังสือเรื่องนี้ ได้ทำเป็นหนังแล้ว ฉายที่ House RCA ไปเมื่อนานมาแล้ว คิดไว้ว่า ถ้ามีโอกาส จะไปหาโหลดมาดู อยากจะรู้ว่า ถ้าดูเป็นหนังแล้วจะสามารถเรียกน้ำตาได้เหมือนตอนอ่านหนังสือหรือเปล่า

ก่อนจบ บล็อค นี้ ... บีก็อยากจะบอก หม่าม๊ากะป๊า ว่า บีรักป๊ากับม๊าที่สุดเลย ... บีต้องบอกก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้บอกใช่มะ ... แต่ว่าบีก็ป๊อดเกินกว่าจะพูดออกไปตรงๆต่อหน้า ... บีก็บอกผ่านบล็อค มา ณ โอกาสนี้เลยดีกว่า ... LOVE YOU SO MUCH